Douwe Kootstra
Schrijver, verteller & columnist
Douwe Kootstra is de fêste columnist fan It Fryske Gea-magazine. De meast resinte column fine jo hjir.
Jo soene der moedeleas fan wurde. De wrâld giet nei gichem en de nasjonale polityk set himsels ûnderwylst konsekwint te kyk as folslein ûnmachtich en dat sil troch de nij-âlde liberaalrjochtse regearing de kommende jierren amper feroarje. Underwylst soe de ‘gewoane’ boarger – grut yn tal! – dy’t sa stadichoan dochs op ‘e hichte wêze moat fan wat de neiteam oan rampen te wachtsjen stiet, wól wat dwaan kinne. En, lykas altyd, oan my leit it net. Ik doch myn bêst. Yt bio-produkten en minder fleis, reizgje safolle mooglik mei de trein, flean amper mear, stim gjin VVD of CDA en ha in pear hektare greidegrûn kocht as lid fan de suksesfolle boargerkoöperaasje Land van Ons. Dy keapet lânboupersielen yn hiel Nederlân om der dêrnei in boer by te sykjen dy’t de grûn duorsum bebuorket.
Ek ha ik by de Stichting Agrarisch Natuurfonds Fryslân in tal kante meters ‘gruttoland’ adoptearre. De stichting advertearret geregeld mei rojale foto’s en teksten yn de deiblêden mei hieltyd wer in nije pommerant as ambassadeur, fan Piter Wilkens, Jochem Myjer, Henk Angenent, Lutz Jacobi, Theunis Piersma oant Simone Scheffer. Wat it effekt is fan dy bekende Friezen en Hollanners is min te mjitten. Hooplik helpt it de ‘gewoane’ boarger oer de streek te lûken om foar de sa bedrige skries nei de beurs te gripen.
It wie my lykwols even goed oer doe’t se mei it CDA Earste Keamerlid Joop Atsma foar it ljocht kamen as greidefûgel-ambassadeur. Dizze politikus is al desennia in trouwe tsjinstfeint fan de machtige, grutskalige lânbouyndustry. Oankomme mei sa’n persoan is in enoarme miskleun fan it Agrarisch Natuurfonds Fryslân. Atsma is nammentlik ek ambassadeur fan Dairy Valley. Yn dizze funksje komt hy op foar de belangen fan de machtige suvelsektor yn Fryslân en dy hat oant no ta net folle beweging toand rjochting in mear duorsume lânbou. De iennige beweging wie te sjen op wegen fol dwerse trekkers, dêr’t by myn witten noait in bestjoerder ek mar ien euro boete foar krigen hat. Boppedat binne twa fan Atsma syn lange rige bybanen it foarsitterskip fan de Stichting Brancheorganisatie Kalversector – ek al gjin organisaasje mei in natuer- en bistefreonlik imago – en fan de Vereniging onafhankelijke Tankopslagbedrijven, in klub dy’t alle belang hat by it ferstoken fan safolle mooglik fossile brânstoffen.
Jo goeie natuerdoel oanpriizgje mei bekende gesichten, okee, mar kom my net oan mei politisi, makket net út fan watfoar kleur, want dy ha fanwege de kompromissen dy’t se allegeduerigen slute moatte noait skjinne hannen.
O ja. Ik stook út en troch noch wol myn houtkacheltsje …
Dit wie de lêste column dy’t Douwe Kootstra skreau foar it kwartaalmagazine fan It Fryske Gea. It blêd feroaret fan formule en dêr past neffens de redaksje gjin column mear yn. Hy die it 23 jier lang en levere yn totaal 81 columns oan dêr’t in grut tal fan gearbrocht is it yn it boek Achterlik Fryslân en oare columns (2016).